استارمر نه تنها مخالف بیانیه حزب کارگر است، بلکه 70 فیصد مردم عامه را که میخواهند اسرائیل فوراً جنگ را پایان دهد، نادیده میگیرد.
کییر استارمر، نخست وزیر بریتانیا با وجود موضع گیری سنتی ضد جنگ حزب کارگر، به استثناء چند مورد که تونی بلیر از حمله به عراق به رهبری ایالات متحده در سال 2003 حمایت کرد، تمایلی به توصیف جنگ بی رحمانه اسرائیل علیه فلسطینی‌ها در غزه به عنوان نسل کشی نداشت.
استارمر با نادیده گرفتن نظر اکثریت، پالیسی های عصر بلیر را تکرار میکند، با وجود اینکه آخرین نظرسنجی ایپسو نشان میدهد که 73 فیصد بریتانیایی‌ها از یک آتش بس بی قید و شرط حمایت میکنند و 60 فیصد مردم فکر میکنند که اسرائیل در جنگ بسیار زیاده روی کرده است.
این واگرایی آشکار بین افکار عمومی و سیاست دولت، پرسش‌های جدی را در مورد اولویت‌های اخلاقی بریتانیا و اینکه آیا سیاست خارجی این کشور در خدمت منافع ملی است یا منافع بازیگران خارجی، مطرح میکند.
افکار عمومی: صدای طنین انداز عقل سلیم
رأی دهندگان حزب کارگر همچنان احساس میکنند که مورد خیانت رژیم استارمر واقع شده‌اند. به اساس یک گزارش YouGov در فبروری، 83 فیصد رأی دهندگان حزب کارگر میخواستند که اسرائیل به جنگ پایان دهد.
امتناع رهبری حزب کارگر از حمایت از قطعنامه آتش بس در پارلمان و استعفای متعاقب تعدادی از نمایندگان پارلمان در نومبر 2023 پایگاه رای دهندگان را بیشتر از گذشته از حزب دور کرد.
دولت تحت رهبری استارمر فاقد غرور لازم برای فشار آوردن بر اسرائیل در خصوص کاهش تنش است و بریتانیایی به طور فزاینده ای متوجه این کمبودها شده و 40 فیصد مردم عملکرد استارمر و دولت کارگر را متوسط ارزیابی می کنند.
نارضایتی عمیق بوده و 35 فیصد مردم فکر میکنند استارمر در وظیفه اش بد عمل میکند.
در نتیجه، این کشور شاهد برگزاری تظاهرات گسترده ای بوده که صدها هزار نفر در این تظاهرات خواستار آتش بس فوری در غزه شدند. رایج ترین شعارها در خیابان ها عبارت بودند از "فروش اسلحه را متوقف کنید"، "آتش بس همین حالا" و "عدالت برای فلسطین".
این تظاهرات یک انحراف نبود، بلکه یک اظهار تایید توسط اکثریت جامعه بریتانیایی بود که نشان دهنده پیشینه‌های مختلف سیاسی، مذهبی و فرهنگی بود.
نگرش حکومت؛ سیاست‌ها در راستای متحدین نه مردم
در بیانیه حزب کارگر به وضوح آمده است که یک دولت مستقل فلسطینی «حق مسلم» فلسطینی‌ها است. این حزب همچنان تعهد کرده است که از راه حل دو دولتی حمایت خواهد کرد.
اما در عمل، دولت حزب کارگر پالیسی های پرهیز دیپلماتیک در ملل متحد، فروش اسلحه و حمایت از ماشین جنگی اسرائیل را به عوض فلسطینی‌های محاصره شده که با وضعیتی روبرو هستند که بسیاری از کارشناسان بین المللی آنرا نسل کشی توصیف کرده اند، دنبال کرده است.
خودداری مداوم بریتانیا از پذیرفتن قطعنامه های آتش بس در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، این کشور را از جامعه بین المللی منزوی می کند. زیرا درخواست های عدالت در سراسر جهان در حال افزایش است.
لفاظی های نادرست دیپلوماتیک که اسرائیل ممکن تعداد زیاد غیرنظامیان را در دفاع از خود بکشد در همه جا رد شد. وزیر خارجه، دیوید لمی در تلاش برای راضی کردن شهروندان بریتانیا از تعلیق 30 جواز از 350 جواز فروش اسلحه به اسرائیل خبر داد. اما، این حرکت نتوانست مردم را متقاعد سازد. این بیشتر یک حرکت نمایشی محسوب میشد.
پارلمان تقسیم شده
تصاویر وحشتناک از خونریزی در غزه بسیاری از کشورهای اروپایی را مجبور به تجدید نظر در سیاست های خود در قبال اسرائیل کرده است. کشورهایی مانند اسپانیا، ناروی و آیرلند دولت فلسطین را به رسمیت شناخته و به عوض اینکه در مقابل شیوه نظامی جنگ طلب ایالات متحده و متحدین سرسخت طرفدار اسرائیل آن تعظیم کنند، یک مسیر بدیل را ترسیم کرده اند که با درخواست‌های جهانی برای عدالت برای فلسطین همسو است.
بی میلی دولت بریتانیا برای پاسخگو ساختن اسرائیل در قبال جنایات جنگی‌اش و پیوستن به تلاش‌های جهانی برای پایان دادن به جنگ در غزه به شهرت این کشور در داخل و خارج صدمه میزند. نقش بالقوه آن به عنوان یک میانجی بی طرف در منازعات مختلف نیز زیر سوال قرار گرفته است.
نظرسنجی انجام یافته از سوی YouGov EuroTrack در اکتوبر 2024 نشان داد که اروپایی‌های غربی واضحاً مخالف فراهم ساختن کمک نظامی به اسرائیل حتی در صورت یک جنگ تمام عیار با ایران بودند و این در حالی بود که مردم بریتانیایی نیز احساسات مشابه را از خود نشان دادند. این تغییر چشمگیر نه تنها شکست تبلیغات اسرائیل بلکه نقاط ضعف دولت‌های غربی را که نمیتوانند از عدالت دفاع کنند و یک قدرت بی بند و بار مانند اسرائیل را مهار کنند، آشکار میسازد.
اعتماد به دولت در انگلستان در خطر است و اختلاف بیشتر میتواند سبب آسیب برگشت ناپذیر به انسجام اجتماعی گردد. طوریکه عدم فعالیت استارمر ناخواسته او را با نیروهای تاریک صهیونیستی و راست افراطی که نفرت و خصومت بدوی را نسبت به مسلمانان در خود دارند، همسو میسازد.
در حال حاضر، دولت استارمر 50 استعفای مقامات بلند پایه را از اعضای مجلس بشمول چهره‌های مشهور حزب کارگر مانند شاروال‌ها صادق خان و اندی برنهام و همچنان رهبر حزب کارگر اسکاتلند انس سرور را ثبت کرده است. بسیاری از رهبران دیگر در مقابل یک نسل کشی که از 7 اکتوبر سال گذشته به صورت زنده از طریق تیلفون‌های ما پخش شده است، با عصبانیت، احساس ناتوانی و ناکافی بودن میکنند.
