Wetgevers in Israël en de VS hebben tegelijkertijd wetsvoorstellen ingediend in de hoogste wetgevende organen van beide landen om de naam 'Westelijke Jordaanoever' te vervangen door de bijbelse termen 'Judea en Samaria'.

De Westelijke Jordaanoever, waar ongeveer drie miljoen Palestijnen wonen, is een gebied langs de oostelijke grens van Israël dat Tel Aviv in 1967 veroverde, samen met Oost-Jeruzalem en Gaza.

Israël beroept zich vaak op bijbelse verwijzingen om zijn aanspraak op Palestijnse gebieden te rechtvaardigen. Premier Benjamin Netanyahu heeft in zijn toespraken religieuze verwijzingen gebruikt om de oorlog in Gaza te rechtvaardigen, waarbij in 15 maanden tijd minstens 48.239 Palestijnen omkwamen.

De wetsvoorstellen in zowel de Israëlische Knesset als de Amerikaanse Senaat leunen sterk op bijbelse verwijzingen om de eenzijdige hernoeming van het gebied te rechtvaardigen. Dit gebied – samen met Oost-Jeruzalem en Gaza – zou deel uitmaken van een toekomstige onafhankelijke Palestijnse staat.

Het Israëlische wetsvoorstel stelt dat Judea en Samaria een “onlosmakelijk deel” zijn van het thuisland van het Joodse volk, omdat hun “voorvaderen, profeten, wijzen en koningen” het gebied als hun hoofdstad vestigden.

Evenzo roept het Amerikaanse wetsvoorstel op om een einde te maken aan de “schandelijke verwarring over de echte naam van Israël's invloedssfeer” door de Westelijke Jordaanoever te vervangen door de “historisch correcte” term Judea en Samaria.

Experts stellen dat deze hernoemingspoging deel uitmaakt van de Israëlische propagandacampagne om geloofwaardigheid te geven aan de illegale bezetting van Palestijnse gebieden.

“De Westelijke Jordaanoever is een illegaal bezet gebied volgens internationaal recht, en hoe Israël het ook noemt, de voortdurende bezetting is een ernstige schending van het internationaal recht,” zegt Omer Bartov, een Joodse professor Holocaust- en Genocidestudies aan Brown University in de VS.

Al in 22 juli 1968 bepaalde de Israëlische overheidscommissie voor namen dat de Westelijke Jordaanoever Judea en Samaria moest worden genoemd, vertelt Bartov aan TRT World.

In 1977 besloot de Israëlische regering dat alle officiële staatsdocumenten, inclusief militaire bevelen, het gebied onder die naam moesten aanduiden.

“Met andere woorden, de huidige wetgeving is niet nodig en de aard ervan is grotendeels propagandistisch,” zegt Bartov, eraan toevoegend dat de bijbelse verwijzingen naar historische rechten alleen “emotioneel en ideologisch gewicht” hebben.

“Belangrijker is het feit dat Palestijnen de inheemse bevolking van Palestina waren en zijn en grotendeels werden verdreven door het zionistische project van nederzettingen en staatsopbouw,” zegt hij.

Hoewel Gaza sinds 7 oktober 2023 zwaar te lijden heeft gehad onder Israëlische agressie, heeft de Westelijke Jordaanoever de afgelopen maanden een toename gezien van aanvallen door kolonisten en militaire invallen, met honderden doden en gewonden tot gevolg.

De verkiezing van president Donald Trump in de VS heeft Tel Aviv ook aangemoedigd om zijn greep op de bezette Palestijnse gebieden verder te verstevigen.

Trumps genomineerde voor de Amerikaanse ambassadeur in Israël, Mike Huckabee, is “fel pro-Israël” en steunt de Israëlische bezetting van de Westelijke Jordaanoever.

Dit ondanks het feit dat het Internationaal Gerechtshof (ICJ) op 19 juli 2024 oordeelde dat Israël een einde moet maken aan de bezetting van Palestijnse gebieden, inclusief de Westelijke Jordaanoever, en volledige compensatie moet bieden aan Palestijnse slachtoffers.

‘Incrementeel beleid van etnische zuivering’

Ondanks jaren van een moeizaam vredesproces hebben opeenvolgende Israëlische regeringen de uitbreiding van nederzettingen toegestaan. Het aantal kolonisten in de Westelijke Jordaanoever, exclusief Oost-Jeruzalem, is gestegen van ongeveer 110.000 in 1993 tot meer dan een half miljoen in 2023.

Israël gebruikt deze nederzettingen als excuus om de oprichting van een levensvatbare Palestijnse staat uit te stellen. Het Israëlische leger controleert de bezette Westelijke Jordaanoever, terwijl de Palestijnse Autoriteit (PA), het door Fatah gecontroleerde overheidsorgaan, beperkte controle uitoefent op de bevolkingscentra.

De aanwezigheid van Israëlische nederzettingen en de bijbehorende infrastructuur, zoals wegen die alleen toegankelijk zijn voor kolonisten en militaire controleposten, beperkt de bewegingsvrijheid van Palestijnen, waardoor werkgelegenheid wordt verminderd en handel en commercie worden belemmerd.

Bartov zegt dat Israël dezelfde technieken begint toe te passen op de bezette Westelijke Jordaanoever als de afgelopen 15 maanden in Gaza. Het Israëlische doel is om het leven onmogelijk te maken voor de Palestijnse bevolking door een "incrementeel beleid van etnische zuivering" af te dwingen, voegt hij toe.

Richard Falk, emeritus hoogleraar internationaal recht aan Princeton University, zegt dat de internationalisering van de zionistische hernoeming van de Westelijke Jordaanoever in strijd is met de internationale consensus.

“Als dit substantieel wordt uitgevoerd, zal het de toch al nijpende situatie van het Palestijnse volk verder verergeren,” voegt hij toe.

Het gebruik van bijbelse termen zoals Judea en Samaria is een symbolische manier voor het zionistische project om zijn afwijzing van Palestijnse staatelijkheid te benadrukken, merkt Falk op.

De Palestijnse argumentatie is stevig verankerd in de Vierde Conventie van Genève, die stelt dat een bezettende macht geen delen van zijn eigen burgerbevolking mag overbrengen naar het bezette gebied.

Daarom is het Israël volgens de Conventies van Genève niet toegestaan ​​om zijn burgers te ‘vestigen’ in de Palestijnse gebieden die het bezet – iets wat Tel Aviv sinds 1967 op vrij systematische wijze heeft gedaan in de bezette Westelijke Jordaanoever.

De Verenigde Naties, de Veiligheidsraad en het Internationaal Gerechtshof hebben allemaal verklaard dat Israëlische nederzettingen in de Westelijke Jordaanoever de Vierde Conventie van Genève schenden.

“Regeringen en media zouden deze Israëlische hernoemingspoging moeten weigeren te volgen,” zegt Falk, eraan toevoegend dat Israël nooit heeft voldaan aan de verwachting dat de bezetting tijdelijk zou zijn, zoals unaniem aangenomen in Resolutie 242 van de Veiligheidsraad in 1967.

Elise Stefanik, Trumps gezant bij de Verenigde Naties, verklaarde onlangs tijdens haar hoorzitting in de Senaat op 21 januari dat Israël een “bijbels recht” heeft op de “hele Westelijke Jordaanoever” – een standpunt dat de VS in conflict brengt met het VN-standpunt over de bezette Palestijnse gebieden.

“Het idee dat Israël in 2025 nog steeds de Bijbel gebruikt om zijn kolonisatieprogramma te rechtvaardigen, is absurd. Dit is volstrekt onaanvaardbaar. Het is illegaal en schendt het internationaal recht,” zegt Antony Loewenstein, auteur van The Palestine Laboratory, aan TRT World.

“Dit toont opnieuw aan dat Israël steeds meer een theocratische staat wordt,” voegt hij toe.

“Arabieren wonen daar al duizenden jaren. Ze hebben niet alleen een spirituele band, maar ook een wettelijk recht om in hun eigen thuisland te wonen.”