De grootste en oudste ijsberg ter wereld ligt op ramkoers met een afgelegen eiland en brengt mogelijk de fauna in gevaar, meldde de Australische zender SBS News zondag.
De gigantische brok ijs, algemeen bekend als een “megaberg”, drijft richting South Georgia, een Brits overzees gebied in het noorden van Antarctica.
De A-23-A ijsberg die in de jaren 1980 voor het eerst losbrak van de Antarctische ijsvlakte, is 40 meter hoog en weegt naar schatting 1 biljoen ton, maar wat hem opmerkelijk maakt, zeggen experts, is hoe lang hij het heeft overleefd.
Sue Cook, glaciologe aan de Universiteit van Tasmanië, zei dat de ijsberg vast is komen te zitten op de zeebodem omdat ongeveer 90 procent van het ijs onder water ligt.
“Dus net zoals een schip met een diepe kiel kan het, als het in ondiep water komt, kan het aan de grond lopen op de oceaanbodem. En dat gebeurde met deze ijsberg gedurende meer dan 30 jaar,” werd ze geciteerd door SBS.
De ijsberg kwam in 2020 los en is sindsdien noordwaarts aan het reizen.
Zijn reis werd soms vertraagd door oceaankrachten die de ijsberg maandenlang op dezelfde plek lieten ronddraaien.
Maar volgens experts lijkt hij nu richting South Georgia Island te drijven en kan hij het eiland binnen enkele weken bereiken, hoewel het ook mogelijk is dat hij het eiland passeert, aldus Petra Heil, een zee-ijswetenschapper bij de Australian Antarctic Division.
Rijkdom aan dierenleven
South Georgia Island wordt vaak de 'Galapagos van het Zuiden' genoemd vanwege de rijke biodiversiteit.
Petra merkte op dat als de ijsberg daadwerkelijk op het eiland afstevent, hij waarschijnlijk zal splitsen voordat hij de kust bereikt.
"Het is hoogst onwaarschijnlijk dat de complete ijsberg, de A-23-A, op het eiland zelf vastloopt. Waarschijnlijker is dat de ijsberg vlakbij de kust in ondiep water vastloopt. Door de stress van dit proces kan de ijsberg in kleinere stukken breken," legde ze uit.
Toch waarschuwde ze dat de kleinere stukken nog steeds een bedreiging kunnen vormen voor het dierenleven, omdat ze de toegang tot belangrijke broed- en voedselgebieden kunnen blokkeren.
"Ze kunnen mogelijk de paden blokkeren van bepaalde kolonies of andere broedgebieden van pinguïns, zeehonden en andere dieren, vooral die dieren die afhankelijk zijn van toegang tot de zee om voedsel te zoeken," aldus Petra.
Als een natuurlijk fenomeen kunnen ijsbergen gunstig zijn voor de planeet, omdat ze voedingsstoffen in de oceanen vrijlaten die cruciaal zijn voor het ondersteunen van het zeeleven.
Wetenschappers waarschuwen echter dat de enorme gletsjerstukken in een steeds sneller tempo smelten en verloren gaan door de klimaatcrisis.