Ligjvënësit në Izrael dhe ShBA-ja kanë prezantuar njëkohësisht projektligje në organet më të larta ligjbërëse në të dy vendet për të zëvendësuar emrin “Bregu Perëndimor” me termat biblik “Judea dhe Samaria”.
Shtëpia e rreth tre milionë palestinezëve, Bregu Perëndimor, i pushtuar është zona që shtrihet përtej kufirit lindor të Izraelit që Tel Avivi pushtoi së bashku me Jerusalemin Lindor dhe Gazën në luftën e vitit 1967.
Izraeli ka përmendur gjithmonë referenca biblike për ta justifikuar pretendimin e tij mbi tokat palestineze. Në fakt, kryeministri izraelit Benjamin Netanyahu citoi referenca fetare në fjalimet e tij për ta justifikuar luftën gjenocidale në Gaza, e cila vrau të paktën 48.239 palestinezë gjatë 15 muajve.
Dy legjislacionet e propozuara si në Knesset izraelit ashtu edhe në Senatin e ShBA-së mbështeten shumë në referencat biblike për ta justifikuar riemërtimin e njëanshëm të zonës që – së bashku me Jerusalemin Lindor dhe Gazën – do ta përbëjnë shtetin e ardhshëm të pavarur të Palestinës.
Projektligji izraelit pohon se Judea dhe Samaria janë një “pjesë e pandashme” e atdheut të popullit hebre, sepse “paraardhësit, profetët, të urtët dhe mbretërit” e tyre e vendosën atë si kryeqytetin e tyre.
Në të njëjtën mënyrë, projektligji i ShBA-së bën thirrje gjithashtu për t’i dhënë fund “konfuzionit skandaloz mbi emrin e vërtetë të zonës së ndikimit të Izraelit” duke zëvendësuar Bregun Perëndimor të pushtuar me termin “historikisht të saktë” të Judesë dhe Samarisë.
Ekspertët thonë se përpjekja e fundit e riemërtimit është pjesë e fushatës propagandistike izraelite për t’i dhënë besim pushtimit të paligjshëm të territoreve palestineze.
“Bregu Perëndimor është një territor i pushtuar ilegalisht sipas ligjit ndërkombëtar, e sido që Izraeli zgjedh ta emërtojë… pushtimi i tij i vazhdueshëm (është) në shkelje të rëndë të ligjit ndërkombëtar”, thotë Omer Bartov, një profesor hebre i Studimeve të Holokaustit dhe Gjenocidit në Universitetin Brown në ShBA.
Që më 22 korrik 1968, “komiteti mbi emrat” i qeverisë izraelite vendosi që Bregu Perëndimor i pushtuar të quhej Judea dhe Samaria, thotë Bartov për TRT World.
Në vitin 1977, qeveria izraelite vendosi që të gjitha dokumentet zyrtare shtetërore, përfshirë urdhrat ushtarakë, duhet t’i referohen territorit me atë emër.
“Me fjalë të tjera, nuk ka nevojë për legjislacionin aktual dhe natyra e tij është kryesisht propagandistike”, thotë Bartov, duke shtuar se referencat biblike për të drejtat historike kanë vetëm “peshë emocionale dhe ideologjike”.
“Më i rëndësishëm është fakti që palestinezët ishin dhe janë popullsia autoktone e Palestinës dhe u zhvendosën kryesisht nga projekti sionist i vendbanimeve dhe ndërtimit të shtetit”, thotë ai.
Edhe pse Gaza mbajti peshën kryesore të agresionit izraelit që nga 7 tetori 2023, Bregu Perëndimor i pushtuar ka parë sulme të shtuara të kolonëve dhe inkursione ushtarake në muajt e fundit, duke lënë qindra njerëz të vdekur dhe të plagosur.
Zgjedhja e Presidentit Donald Trump në ShBA u ka dhënë gjithashtu një nxitje përpjekjeve të Tel Avivit për ta konsoliduar më tej kontrollin e tij në territoret e pushtuara palestineze.
I nominuari i Trumpit për të dërguarin e ShBA-së në Izrael, Mike Huckabee, është “besnikërisht proizraelit” dhe mbështet okupimin izraelit në Bregun Perëndimor.
Kjo përkundër faktit se më 19 korrik 2024, Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë (GjND) vendosi që Izraeli duhet t’i japë fund pushtimit të territoreve palestineze, duke përfshirë Bregun Perëndimor, t’i çmontojë vendbanimet e tij, të sigurojë dëmshpërblime të plota për viktimat palestineze dhe ta lehtësojë kthimin e njerëzve të zhvendosur.
“Politika në rritjen e spastrimit etnik”
Përkundër procesit të paqes përsëri-disa-prapë gjatë shumë viteve, qeveritë e njëpasnjëshme izraelite kanë lejuar zgjerimin e vendbanimeve. Numri i kolonëve në Bregun Perëndimor të pushtuar, duke përjashtuar Jerusalemin Lindor, u rrit nga afërsisht 110.000 në 1993 në më shumë se gjysmë milioni në 2023.
Izraeli i ka përdorur këto vendbanime si një justifikim për ta vonuar krijimin e një shteti palestinez të afërt dhe të zbatueshëm. Ushtria izraelite kontrollon Bregun Perëndimor të pushtuar, me Autoritetin Palestinez (AP), organi qeveritar i kontrolluar nga Fatah, që ushtron kontroll të kufizuar në qendrat e popullsisë.
Prania e vendbanimeve izraelite dhe infrastruktura shoqëruese, si rrugët vetëm për kolonët dhe pikat e kontrollit ushtarak, kufizon lëvizjen e palestinezëve, duke reduktuar kështu mundësitë e punësimit dhe duke e penguar tregtinë.
Bartov thotë se Izraeli ka filluar të aplikojë të njëjtat teknika në Bregun Perëndimor të pushtuar që përdori në Gaza gjatë 15 muajve të fundit. Qëllimi izraelit është t’ia bëjë jetën të pamundur popullatës palestineze duke zbatuar një “politikë në rritje të spastrimit etnik”, shton ai.
Richard Falk, një profesor emeritus i së drejtës ndërkombëtare në Universitetin Princeton, thotë gjithashtu për TRT World se ndërkombëtarizimi i riemërtimit sionist të Bregut Perëndimor është në kundërshtim të ashpër me konsensusin ndërkombëtar.
Është “tregues i konfrontimit” që duket se është qëllimi i përbashkët i Netanyahut dhe Trumpit, thotë ai.
“Nëse zbatohet në një mënyrë thelbësore, (përpjekja për riemërtimin) do ta ndezë më tej situatën e tmerrshme me të cilën përballet populli palestinez,” shton ai.
Përdorimi i referencave biblike si Judea dhe Samaria është një mënyrë simbolike për projektin sionist për të përcjellë refuzimin e tij ndaj shtetësisë palestineze, vëren Falk.
Argumenti palestinez mbështetet në mënyrë të vendosur në Konventën e Katërt të Gjenevës që rregullon situatat e pushtimit luftarak që filloi pas Luftës së 1967, thotë ai.
Neni 49 i Konventës së Katërt të Gjenevës thotë se një fuqi pushtuese nuk duhet të transferojë pjesë të popullsisë së saj civile në territorin që pushton.
Prandaj, Izraelit nuk i lejohet sipas Konventave të Gjenevës të “vendosë” qytetarët e tij brenda territoreve palestineze që pushton – diçka që Tel Avivi e ka bërë mjaft sistematikisht në Bregun Perëndimor të pushtuar që nga viti 1967.
Asambleja e Përgjithshme e Kombeve të Bashkuara, Këshilli i Sigurimit i Kombeve të Bashkuara dhe Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë kanë thënë të gjithë se vendbanimet izraelite në Bregun Perëndimor shkelin Konventën e Katërt të Gjenevës.
“Qeveritë dhe mediat duhet të refuzojnë të ndjekin këtë drejtim (riemërtimi) izraelit”, thotë Falk, duke shtuar se Izraeli nuk i përmbushi kurrë pritjet e palëve të interesuara se pushtimi i Bregut Perëndimor do të ishte i përkohshëm – diçka që u “supozua me autoritet” në një Rezolutë të Këshillit të Sigurimit 242 të miratuar unanimisht më 22 nëntor 1967.
Elise Stefanik, e dërguara e Trump në Kombet e Bashkuara, tha kohët e fundit në seancën e konfirmimit të saj në Senat më 21 janar se Izraeli ka një “të drejtë biblike” për “gjithë Bregun Perëndimor” – një pozicion që e vë ShBA-në në kundërshtim me pikëpamjen e OKB-së për territoret e pushtuara palestineze.
“Ideja se në vitin 2025, Izraeli është ende duke përdorur Biblën për të justifikuar disi programin e tij të kolonizimit është absurde. Kjo është krejtësisht e papranueshme. Është e paligjshme. Ai shkel ligjin ndërkombëtar”, thotë për TRT World, Antony Loewenstein, autor i Laboratorit të Palestinës.
“Kjo thjesht zbulon përsëri se Izraeli po lëviz gjithnjë e më shumë për t’u bërë një shtet teokratik,” thotë ai.
“Arabët kanë jetuar atje për shumë e shumë mijëra vjet. Ata kanë një lidhje shpirtërore, por edhe të drejtë ligjore për të jetuar në atdheun e tyre”.
