داستان اشعار و موسیقی این قطعه آهنگ، برگه‌ای مهم از سند برادری و اتحاد آذربایجان و ترکیه می‌باشد.
جوان اهل روستای سیفعلی از توابع شمکیر گنجه در آذربایجان به نام احمد جواد در سال ۱۹۱۲ برای شرکت در جنگ بالکان به استانبول آمد و به گردان داوطلبین ارتش عثمانی پیوست. در منطقه تراکیا به همراه سربازان عثمانی علیه نیروهای بلغار جنگید.
وی در استانبول با مهمت‌امین یورداکول آشنا شد و در برگشت به شهر خود در گنجه مشغول به تحصیل شد.
احمد با اشعاری که آمیخته به احساسات ملی بود، به مردم شهر خود امید می‌داد.
سال‌ها بعد در ۱۵ سپتامبر ۱۹۱۸، ارتش قفقاز-اسلام به فرماندهی نوری پاشا باکو را از دست نیروها و گروه‌های بلشویک و ارمنی نجات داد. وی به سربازان نوری پاشا پیوست و جزو اولین افرادی بود که وارد باکو شد.
اندیشمند و متخصص موسیقی معروف ترک، اوزه‌ییر حاجی‌بیگلی، اشعار احمد جواد را به پاس فداکاری‌ها و تلاش‌های قهرمانانه ارتش قفقاز-اسلام به قطعه موسیقی که هم‌اکنون توسط خوانندگان مختلف اجرا می‌شود، تبدیل کرد و اینگونه شد که آهنگ «چیرپینیردی کارادنیز» متولد شد.
احمد جواد در شهرهایی چون گنجه، باکو و قازاق فعالیت‌های فرهنگی و ادبی زیادی داشت و در طول زندگی خود به عنوان شاعر، معلم و نویسنده، به ترویج فرهنگ و هویت ملی آذربایجانی و دنیای ترک پرداخت. جواد در دوران جنگ جهانی اول و پس از آن در تلاش برای استقلال و خودمختاری آذربایجان در برابر امپراتوری روسیه فعال بود.
در سال‌های استقلال آذربایجان و تأسیس اولین جمهوری شرق مابین ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ نیز با اشعار ملی و حماسی خود در ارتقای تأثیر فاکتورهایی مثل ملی‌گرایی ترکی، توسعه و مدرنیته و اسلام‌گرایی در جامعه نقش به‌سزایی ایفا کرد.
وی در زمان اشغال آذربایجان توسط نیروهای شوروی دچار مشکلات بسیاری شد. او به خاطر دیدگاه‌های ملی‌گرایانه‌اش مورد آزار و سرکوب حکومت شوروی قرار گرفت و سرانجام در سال ۱۹۳۷ دستگیر و اعدام شد.
ضیا گوک‌آلپ سیاست‌مدار، اندیشمند، نویسنده و شاعر ملی‌گرای ترک در سال ۱۹۱۸ در نشریه مجموعه جدید (Yeni Mecmua) در وصف اشعار احمد جواد نوشت: در زمان جنگ با روس‌ها به مجموعه شعری که در قفقاز منتشر شده بود برخوردم. شاعر آن یک جوانی به نام احمد جواد است که تمامی سروده‌هایش را به ترک‌‌های عثمانی، وطن و ارتش ترک تقدیم کرده است.
آرزوها و رویاهایی که که ۱۱۰ سال قبل به شعر تبدیل شده بودند، اکنون به تحقق پیوسته‌اند. اشغال ۳۲ ساله قره‌باغ به پایان رسیده و اتحاد ترکیه و آذربایجان در قالب اتحاد دنیای ترک صفحات غرورانگیز جدیدی را ورق می‌زند. اشعار او همچنان در میان مردم آذربایجان و دنیای ترک محبوب است و او را به عنوان یکی از قهرمانان فرهنگی و نماد مقاومت ملی می‌شناسند.
